Maria w półpostaci trzymająca Syna na lewym ramieniu, towarzyszą im archaniołowie Michał i Gabriel. Jezus trzymając dłoń Maryi odwraca się w kierunku Gabriela, który niesie krzyż. Archanioł Michał trzyma lancę, tyczkę z gąbką i naczynie z octem. Sceny te zapowiadają mękę i ukrzyżowanie Jezusa, a zasłonięte dłonie archaniołów mają wyrażać szacunek. Chrystus spogląda na te atrybuty zwiastujące przyszłą mękę z niepokojem, a podkreślać ma to szczegół – rozwiązany, spadający sandał, uchwycenie obiema dłońmi kciuka Matki Bożej.

Ten typ ikony Maryi z Emanuelem jest bardzo rozpowszechniony w świecie chrześcijańskim. Niemal w każdym kościele katolickim w Polsce wisi ikona Matki Bożej Nieustającej Pomocy. Badania potwierdzają, że typ ikony powstał w XII wieku na Cyprze (fresk z monasteru Panagia tou Arakos w Lagoudera), a ukształtował się na Krecie w XV wieku.

Maryja patrzy na tego, kto modli się przed ikoną.