Mandylion to wizerunek Chrystusa, o którym legendy mówią, że powstał w nadprzyrodzony sposób na chuście w chwili, gdy Chrystus przyłożył ją do twarzy.

Przedstawiona ikona powstała na bazie XV-wiecznej ikony szkoły nowogrodzkiej. Twarz jest sportretowana frontalnie. Ikona jest syntetyczna, składa się właściwie z samego oblicza, które niejako przyciąga w modlitwie.

Charakterystyczna broda wygląda jak przeczesana mokrym grzebieniem, dzięki czemu ten typ przedstawienia ikonograficznego zyskał nazwę „Zbawiciel z mokrą brodą”.